Τα μάθατε; Έχουμε και πάλι «μεταναστευτική κρίση», όπως πριν από τέσσερα χρόνια! Τα καημένα τα νησιά μας έχουν γεμίσει! Δεν αντέχουν άλλο! Τί κακό μας βρήκε!
Μη φοβάστε όμως, γιατί υπάρχει δοκιμασμένο σχέδιο. Το ελληνικό κράτος έχει δεκαετίες εμπειρίας στη διαχείριση τέτοιων δήθεν κρίσεων. Μπορεί να φαίνεται πως με κάθε αλλαγή κυβέρνησης όλα αλλάζουν, όμως όλα ίδια μένουν. Οι κρατικές πολιτικές είναι ακριβώς οι ίδιες, είτε αριστερές είτε δεξιές. Όσο κι αν οι μεν φωνάζουν με κάθε τρόπο πόσο αγαπάνε τους μετανάστες και οι δε πόσο τους μισούνε, στην πραγματικότητα οι κρατικές πολιτικές είναι ολόιδιες και εξίσου ρατσιστικές.
Πρώτον, σιγά την κρίση! Αν κάνει κάποιος τον κόπο να δει τα νούμερα, θα παρατηρήσει ότι τα νούμερα δε είναι και τόσο πρωτοφανή. Από τις αρχές του ’90, το ελληνικό κράτος έχει κληθεί να υποτιμήσει και να μετατρέψει σε φτηνό εργατικό δυναμικό πολλαπλάσιους μετανάστες απ’ ότι σήμερα.
Δεύτερον, αν διαβάσει κανείς τα κρυπτικά δημοσιεύματα των εφημερίδων θα παρατήσει ότι το όλο ζήτημα είναι ο τρόπος με τον οποίο «θα διαχυθεί οικονομικό όφελος στις τοπικές κοινωνίες». Εκεί βρίσκεται όλο το ζουμί. Στο που θα στραφεί το ευρωπαϊκό χρήμα. Γιατί πράγματι, οι τοπικές κοινωνίες που ακούμε ότι θα «σηκώσουν το βάρος της φιλοξενίας μεταναστών», δηλαδή οι κοινωνίες που θα πλαισιώσουν τα καινούρια στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι βαθιά ρατσιστικές κοινωνίες. Συχνά στήνουν θέατρα ότι αν έρθουν μετανάστες στο κωλοχώρι τους «θα χυθεί αίμα». Στην πραγματικότητα πρόκειται απλώς για διαπραγμάτευση.
Οι τοπικές κοινωνίες μπορεί όντως να μισούν τους μετανάστες εργάτες, πρώτον γιατί είναι μετανάστες και δεύτερον και κυριότερον γιατί είναι εργάτες. Γιατί βρίσκονται στον πάτο της ταξικής πυραμίδας. Όμως, δεν έχουν κανένα πρόβλημα με την ίδρυση στρατοπέδου στην περιοχή τους, αρκεί να «διαχυθεί το απαιτούμενο οικονομικό όφελος».
Πάρτε για παράδειγμα την περιοχή της Βόλβης. Η Βόλβη κάποτε ήταν μια τουριστική περιοχή. Πλέον τα ντόπια αφεντικά βαράνε μύγες 24/7. Η δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης στην περιοχή τους αποτέλεσε τα τελευταία δέκα χρόνια αυτό που λένε «ανάσα στην τοπική οικονομία». Δεκάδες ξενοδόχοι νοίκιασαν τα άδεια δωμάτιά τους για να στεγαστούν μετανάστες, δεκάδες ταβερνιάρηδες πληρώθηκαν αδρά για να σερβίρουν σάπιο ρύζι, δεκάδες μέλη της τοπικής κοινωνίας βρήκαν δουλειά ως πάσης φύσεως δεσμοφύλακες.
Στο Βαγιοχώρι Βόλβης ιδρύθηκε τον προηγούμενο μήνα καινούριο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ο δήμαρχος Βόλβης μόνο που δεν πήδηξε από τη χαρά του. Άρχισε να δηλώνει προς πάσα κατεύθυνση πόσο χαίρεται και πόσο αντιρατσιστής είναι. Είπε περίπου ότι «μπορεί εδώ να έχουμε μόνο 50 μόνιμους κατοίκους, αλλά οι 660 μετανάστες που μας φέρανε δε φτάνουν – φέρτε 800 μπας και σωθεί η τοπική οικονομία».[1]
Λίγες μέρες μετά σε μια άλλη περιοχή του ίδιου δήμου έγινε ο κακός χαμός. Οι κάτοικοι των Βρασνών Βόλβης ξεσηκώθηκαν και υποδέχθηκαν τα πούλμαν που έφερναν μετανάστες με πετρίδια και οδοφράγματα. Στα Βρασνά, σε αντίθεση με το Βαγιοχώρι, «φιλοξενούσαν» από παλιότερα μετανάστες. Εκεί, επί Σύριζα, οι ντόπιοι ξενοδόχοι έπαιρναν 40 ευρώ το κεφάλι, ενώ τώρα θα παίρνουν 12. Βαρύ το πλήγμα, οπότε οι ντόπιοι αρμόδιοι άρχισαν να απειλούν ότι «θα χυθεί αίμα».
Ο ίδιος δήμαρχος που λάτρευε τους μετανάστες δυο χωριά παραπέρα, εδώ ωρύεται και ζητάει να φύγουν.[2] Τα επεισόδια στα Βρασνά δεν είναι παρά κομμάτι της διαπραγμάτευσης. Χάρη σ’ αυτά ο δήμαρχος Βόλβης κέρδισε ένα ραντεβού με τον πρωθυπουργό και περισσότερες πιθανότητες να ανεβάσει το κασέ του και το κασέ των ντόπιων αφεντικών.
Όσο για τους ίδιους τους μετανάστες, η μοίρα τους επίσης δεν έχει αλλάξει. Τα χωράφια της αγνής ελληνικής επαρχίας και η βίαιη μετατροπή τους στα φτηνά εργατικά χέρια της Ευρώπης συνεχίζεται απρόσκοπτα.
Δεν είναι θέατρο του παραλόγου. Είναι ο ελληνικός φασισμός. Και δεν έχει να κάνει ούτε με σβάστικες, ούτε με κόμματα.
Πάνω, σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ [3], ο δήμαρχος Βόλβης Διαμαντής Λιαμάς αναφέρεται στην δημιουργία στρατοπέδου συγκέντρωσης στο Βαγιοχώρι, «αγαπάει» τους μετανάστες και πουλάει αντιρατσισμό και καλή καρδιά. Κάτω ο ίδιος δήμαρχος λέει πως «θα χυθεί αίμα», ένα χωριό παραδίπλα, στα Βρασνά: dual sim φάση…
Όπως καταλαβαίνετε το ζήτημα “μετανάστευση” παραέχει ψωμί για να το εξαντλήσουμε σε ένα τόσο σύντομο κείμενο. Αν κάποιος/α ψάχνεται για περισσότερα μπορεί πάντα να ανατρέξει στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Antifa: Πόλεμος Ενάντια στο Φόβο (#67) και συγκεκριμένα στο κείμενο Το Διαρκές Μήνυμα.
[1] «Βαγιοχώρι:Το χωριό των 50 κατοίκων υποδέχτηκε 660 πρόσφυγες και μετανάστες», ert.gr, 08/10/19.
[2] «Κάτοικοι και ξενοδόχοι έδιωξαν από τα Βρασνά Θεσσαλονίκης 400 μετανάστες», Καθημερινή, 23/10/19.
[3] Ολόκληρο το βίντεο στο: https://www.youtube.com/watch?v=4EM07i1CMh0
