20 και βάλε πανό σε κεντρικούς δρόμους των γειτονιών μας. Σε λίγα μέτρα, με λίγα λόγια προσπαθήσαμε να κωδικοποιήσουμε την καθημερινή μας τσαντίλα αλλά και το περιεχόμενο των εβδομαδιαίων συζητήσεών μας σχετικά με το τι σκατά γίνεται.
Ελπίζουμε να γουστάρανε οι δικοί μας, αυτοί που έχουν μια ιστορία κι έναν…κακό λόγο να πούνε για τους πεταμένους της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. αυτές τις δύσκολες ημέρες της καραντίνας. Ελπίζουμε να χαμογέλασαν οι δικές μας, αυτές που επιμένουν να μανουριάζουν σε κάποιο βαγόνι με τους φίλους της ατομικής ευθύνης.
Ελπίζουμε να τη σπάσαμε σε όσους μας τη σπάνε!
Θέλαμε να ζοχαδιάσουν οι τσάτσοι, που σαν καλοί λογιστές μετράνε πόσες φορές ξεκλείδωσε η πόρτα μας μετά τις 21.00 και πόσες μπύρες κρύβονται στη σακούλα του Σκλαβενίτη. Θέλαμε να στραβώσουν τα μούτρα τους οι ρουφιάνες που έχουν κάνει επάγγελμα τη διδασκαλία της «ορθής χρήσης της ιατρικής μάσκας» στους ντελιβεράδες της πόλης. Κάτι μας λέει πως καλά τα καταφέραμε!
Αυτά τα πανό, όπως και ότι άλλο κάνουμε κρύβουν τόση συλλογική εργασία όση δεν τους φαίνεται. Συζητήσαμε, διαφωνήσαμε, συμφωνήσαμε, βάψαμε, τοποθετήσαμε, πληρώσαμε απ’ την τσέπη μας τα απαραίτητα… Αυτή η συλλογική εργασία είναι που μετατρέπει εδώ και χρόνια την ατομική μας τσαντίλα σε μια κοινότητα ανδρών και γυναικών που ζοριζονται το ίδιο, σκέφτονται το ίδιο, δρούνε η μία πλάι στον άλλο.
Η εποχή μας δεν είναι για να φοβόμαστε, η εποχή μας είναι για να βρισκόμαστε.
Antifa σημαίνει να βρεθούμε!
Keep in touch…
