Η ελληνική κρατική πολιτική είναι μία και ενιαία: εκμετάλλευση της εργατικής τάξης στο εσωτερικό και στρίμωγμα των αντίπαλων κρατών στο εξωτερικό. Οι ελληνικές πολιτικές δυνάμεις συνεργάζονται και αλληλοσυμπληρώνονται: ο έλεγχος της ταξικής αντιπαλότητας κι η υπεύθυνη διαχείριση των εθνικών θεμάτων είναι το μεγάλο επίτευγμα της αριστεροδεξιάς ηγεμονίας. Εσχάτως, η πολιτική των διλημμάτων (ευρώ ή δραχμή; μέσα ή έξω απ’ την Ε.Ε.; μπάτσοι ή Μ.Κ.Ο.;) ανανεώνει την κατάφαση στις πατριωτικές αφηγήσεις.
Δε θέλουμε και δε μπορούμε να «πάρουμε θέση» στα διλήμματα των αφεντικών. Φωνάζουμε και διαδηλώνουμε «Ίδια Είναι τ’ Αφεντικά Δεξιά κι Αριστερά» κι εννοούμε ότι η εχθρότητά μας προς το κράτος μας είναι αδιαπραγμάτευτη. Δεν είμαστε οπαδοί ιδεών που «θ’ αλλάξουν τον κόσμο». Είμαστε αυτό που κάνουμε καθημερινά. Ενάντια στον πόλεμο όσο και στην ειρήνη των κυρίαρχων. Ενάντια στο φασισμό όσο και στην καπιταλιστική ομαλότητα.
Για κάποιο περίεργο λόγο δε νιώθουμε καθόλου μόνοι και μόνες.
Περισσότερο υλικό στο autonomeantifa77.wordpress.com και τη σελίδα του antifa scripta στο facebook.
